sejak ke sana, sy seakan terasa keseorangan dan sepi sentiase menjenguk kamar hati..
Ntahla. sy ke yg terlalu emosi atau sy kah yg terlalu fikirkan situasi. sedangkan org lain langsung tak mengendahkan...sedih? of course sy sedih. Sebak tak? pasti! Bila diri seakan diketepikan, sy mula sedar dan terfikir ujian Allah masih terus meniti hari demi hari...bukan menolak pada ketentuan Ilahi, namun sy hanyalah insan biase..salahkah seandainya terdetik di hati sy perasaan terkilan. dan jauh nun di dasar hati, sy seolah-olah mengharapkan sesuatu berlaku sepertimana & sebagaiman yg sy rasai..biarkan ! tu ke cara penyelesaian....? ntahlah sesungguhnya Allah itu Maha Adil lagi Maha Mengetahui. sy yakin Dia Maha Mendengar tiap ape yg sy luahkan....
sy masih terkilan....
No comments:
Post a Comment